Hubert Jóźwiak

W liceum byłem "klasowym matematykiem", ale w klasie drugiej na wigilię klasową dostałem od przyjaciółki książkę o wszechświecie i tak o to... zacząłem interesować się fizyką, która olśniła mnie swym pięknem niczym piękna dziewczyna! Jednak część tego piękna była skryta pod warstwą wyższej matematyki. Wtedy uznałem, że muszę iść na fizykę techniczną, żeby je odkryć!

I po tych 3,5 roku mogę śmiało stwierdzić, że dokonałem znakomitego wyboru! Na moje najwyższe uznanie zasługuje profesjonalna i sympatyczna kadra wykładowców, którzy zawsze byli chętni do pomocy. Program studiów był skonstruowany logicznie i zachowywał ciągłość nauki. Składał się on po równo z: fizyki doświadczalnej, fizyki teoretycznej i fizyki komputerowej, co dało mi szeroki pogląd i różnorodne umiejętności. Z racji umiłowania do matematyki najbardziej odnalazłem się w fizyce teoretycznej, której poznawanie dostarczyło mi ogrom doznań estetycznych, czyli piękna, które tak bardzo chciałem dostrzec...

Hubert Jóźwiak